Kaldırımda çocuk oyuncakları: Raser'ı durdurma girişimi
Hız sınırı 30'un hemen hemen tüm yollarda uygulandığı, oldukça sakin bir yerleşim bölgesinde yaşıyoruz. Ancak, yolumuz genişlediğinden ve tüm caddede park yeri bulunmadığından, A'dan B'ye en hızlı rota olarak hizmet vermektedir.
Tempo 30 artık saygı duymuyor çünkü kesinlikle hiçbir engel bulunmuyor. Şehir idaresine yapılan gönderiler fazla bir sonuç vermedi, ölçümler yapılmadı, sokak eşikleri yapılmadı ve bu yüzden, görevlilerin sorumluluğuna hitap etmenin pek fazla yolu yok.
Çimleri kısıtlama girişimi
Eski bir Bobbycar ve hantal atığın oyuncak bebek arabasını aldım. Bu iki çocuğun oyuncakları sırayla, ön bahçedeki kaldırımın yakınındaki çeşitli noktalara sporadik olarak bağlarım. Öyle değiller mi? Makaleler vermek mi? Alıştığım gibi ya da başka şartlarla kaldırımda yayaları engelleyen, çim üzerinde metal çubuk (ringa balığı) ve çiçek teli kullanarak bunları tutturdum. Çocukların oyuncaklarında, yayalar belirli bir bölümle ilgileniyorsa, neyin uygun olduğuna dair kısa bir açıklama içeren küçük bir lamine levha var.
Arkasındaki fikir: "Bir Bobbycar / bebek arabası olduğu yerde, belki bir çocuk uzakta değildir!"
Bazen çocukların oyuncaklarını alıyorum, bazen onları başka bir yere koyuyorum, bazen sadece bir top yeterli. Akşamları ön bahçedeki bitkilerin bakımını yaptığım için kaldırımın bir kısmını yeniden konumlandırmak ya da kaldırmak büyük bir çaba değil.
Tabii ki, tüm sürücülerin onunla ilgilendiğini hissedemem, ancak birkaçı gazdan ayağını çekse bile, insan ve hayvan yaşamını kurtarabilecek bir başarıdır.
Kış için başka bir şey düşünürüm, fakat hava genellikle çimleri kendi kendine kontrol eder.
