Her şey Knigge, ya da ne?
Adolph Freiherr Knigge 1788’de eseri olarak mı?İnsanlarla ilişki hakkında? yayımladı, muhtemelen Benimmbuch'unun 230 yıl sonra hala sohbette olacağını tahmin edemezdi. İşte "Benimmbuch" terimi. yanıltıcı: Knigge’in iyi şirketteki doğru masa kuralları hakkında bir takım kurallar koymak istemesi değildi. Aksine, kitabının nasıl başa çıkılacağı konusunda bir rehber olması gerekiyordu?Farklı mizaç, mizaç ve zihin ve kalbin ruh halleri olan insanlar? atlar. 1796 yılında Knigges'in ölümünden sonra yayınevi bu güne kadar bilinen davranış ve davranış kuralları etrafındaki çalışmalarını tamamladı.
Gerçek Knigge? güncel
Modern zamanımız her mesafe ve sınırda saniyeler içinde iletişime izin veriyor. Sadece birkaç on yıl önce benzeri görülmemiş bir PC ve akıllı telefonun olanakları, her türlü sözlü yanlış adımlara bolca yer sağlıyor, insan etkileşiminin temel kurallarına uymak çok daha önemli. Özellikle farklı mizaç, mizaç vb. İnsanlarla paylaşmak söz konusu olduğunda? aksi halde hızlı bir şekilde yanlış anlaşılmalar ve çekişmeler yaşanır. Burada TheFruitAndFlowerBasket'teki birçok yorumda kendini çok canlı gösteren bir fenomen. Not: Her bir ısırıklama ifadesi bir gülen suratla etkisiz hale getirilemez.
Nezaket sayar
"Nezaket, onu harcayanı zenginleştiren bir sermayedir." Benim düşünceme göre, bu Farsça atasözü güzel noktaya alır. Diğer insanlarla iyi geçinmek istiyorsan kibar olmalısın. Ne yazık ki, nezaket kavramı çok belirsiz ve sürekli değişime tabidir. Dün kibar sayılan, yarın ya da havasız görünebilir. Modern adam paltodaki özgürleşmiş bir kadına hala yardım ediyor mu? Restorandaki hesabı kim ödüyor? Özellikle, eski nesil daha önce daha iyi görüldüğü iddia edilenlerin kaybından şikayetçi. O zaman her şey bir şekilde? Daha tinsel? Bu sadece sonsuza dek dünün sübjektif hissi ve gürleyen yağları mı? Anketler hayır diyor: Her yaştan katılımcıların yaklaşık yüzde 75'i insanların daha kibar olduğunu düşünüyor. Bu arada, ben de öyle görüyorum. Nezaketin en yaygın iki sorununa bir göz atalım: Duz adresi ve dakiklik.
Seni duyabilir miyim yoksa seni tatlandırmalı mıyım?
Hiyerarşiler daha da karmaşıklaşıyor. Bu, hem günlük çalışma hayatında hem de özel bir arada yaşama için geçerlidir. Stand farklılıkları şimdi küçük bir rol oynuyor. Gerçek şu ki birinin? İyi ev? yaklaşıyor, artık benim için bir ölçüt değil, onu zorluyor olsam da. Ve yine de net olarak hepsi aynı? Burada, Düzce zaten iyi ses aittir. Bunu sevdim, diğer yandan bunu takdir ediyorum? Gerçek hayatta bir selam gibi. Gizliliğe karşı çok hızlı bir şekilde korur ve meslektaşımı ilk önce sınıflandırabileceğim bir mesafe yaratır. Belli ki benden büyük olan insanlar, temelde sadece bir talepten sonra uyurum. Saygılı ve arkadaşça bir şekilde benim için selam mı veriyor? ve kanıtlanmış ilk isim.
Dakik bir kişi olarak çok durursun ve beklersin
"Dakikliğim, zamanınızın benim için olduğu kadar değerli olduğunu ifade ediyor." Sosyal pedagog Helga Schäferling tarafından yapılan bu alıntı aslında her şeyi söylüyor. Ben her zaman dakikliğe değer veren insanlardan biri oldum. Diğerinden daha çok kendi başınıza. Son randevularıma baktığımda, orada oldukça yalnız kaldım. Ünlü akademik bölge öldü, çok yaşa yarım saat unakademische. Şimdi ağrı eşim var: 30 dakika bekledikten sonra özür dilerim geç kalanlardan özür dilerim. Herkesin bir cep telefonu vardır ve geç kaldığını bildiren bir kısa mesaj arayabilir veya gönderebilir. Hayatta bu basit nezaket kuralına uymanın mümkün olamayacağı çok az an vardır.
Gerisi için geçerlidir: içgüdüsü kanıtlamak için
Diğer tüm nezaket biçimlerinde, doğru düet ve dakikliğe ek olarak, basit bir kural kuralını hatırlayabiliyoruz: kendimize karşı kibar bulduğumuz her şey insanlığın geri kalanına benzeyecek. Berlin tam olarak iyi görgü cenneti olarak bilinmemektedir, ancak burada bile durmuş bir kapı minnettar bir görünüm yaratmaktadır. Ne tür bir edepsizlik senin için özür dilemez? Merak ediyorum ve yorumlarda kibarca öncelik vermenize izin veriyorum. Şimdi satın al 
İnsanlarla ilişki hakkında 6,95 ?
