Bir sonraki seviye kesin gelecek
Yakaladım, itiraf ediyorum: Bilgisayarda kumar oynamayı seviyorum. Aşırı değil, ama sanal paralel bir dünyada bazen yarım saatliğine inanılmaz derecede rahatlatıcı buluyorum. Belki de sınırsız oyuncağımla ilgisi var, bu demek oluyor ki: Tutkuyla oynamayı seviyorum. Ve bu doğru. Tahta, kart veya zar oyunlarının masaya ya da bilardoya özen gösterip kullanmayacağı ve pub'da bu kadar uygar olmadığı söylenebilir. Tezgahta oturup seninle konuştuğun bir bara asla gitmem. Ya da iç. Bu arada, içki içmek, hiçbir şey kazanamadığım rol yapma oyunlarının yanı sıra birkaç oyun kategorisinden biri. Ancak konuya geri dönelim: bilgisayar oyunları.
1973 yılında Noel ağacının altında bir ayakkabı kutusunun büyüklüğünde bir hediye buldum. Çalkalanırken çıngıraklanmadı ve ambalajı açmadan önce bile hayal kırıklığına uğradım. Açıkçası, başka bir Lego kiti değildi ve bu yüzden benim için tam bir hediye olarak kabul edilemezdi. Hayal kırıklığım hızla sarsıldı, ancak ambalaj kağıdının altında parlak renkli bir kutu ortaya çıktı. Elektrik, garip işaretler görülüyor, gizemli, büyülü ve hepsinden öte. Her şey ilk oyun konsollarından biri olduğu ortaya çıktı, tabiri caizse Playstation, X-Box ve Co'nun en büyük atası. Babam konsolu siyah beyaz televizyonumuza bağladı ve mucize yoluna girdi.
Ekranda, orta çizgi ve sağa ve sola iki kısa, dikey çizgi içeren dikdörtgen bir oyun alanının ilkel grafikleri ortaya çıktı. Bunlar, bir topuzla aşağı yukarı hareket ettirilebilen iki "tenis raketi" idi. Oyunun başında bir? Tenis topu geldi? Oyunda parlak bir kare nokta şeklinde, sağdan sola? Oh, yine de ne söylüyorum? Yaşlılar zaten bunu biliyor ve küçük olanlar muhtemelen bana inanmıyor. Her durumda, etkilendim. En azından dışarıda karlar eriyene kadar ve yine büyük bahçemizi belirsiz hale getirebilirdim.
Bilgisayar oyunlarında ikinci tanımlayıcı deneyimim yaşanmadan altı yıl önce olmalı. 1979'da PC'ler hala uzak bir ütopya idi, ancak köydeki tek yonga dükkanının dumanla doldurulmuş arka odasında, gelecek çoktan gelmişti. Orada, yarı güçlü köy gençliği, erkeklerin yüksek slot makinelerinde kumar oynadı, arcade klasikleri? Eşek Kong? ve? asteroitler?. Ayın en yüksek skoru için, sahibi kırk bir 40 puan atladı, bu yüzden yer her zaman doluydu. Kazananın primi, Martin K.'nın (zaten bildiğiniz gibi) düzenli bir şekilde düzenlenmiş olduğunu belirtti. HER ZAMAN oynayacak parası vardı, çünkü büyükannesinin İncil'in sayfaları arasında sakladığı 5 markalı banknotlarını çaldı. Ama bu başka bir hikaye? Sadece Martin'nin daha sonra araba hırsızlığı için daha uzun bir çocuk cezası verdiğini biliyorum. Öyle olsun, erken uygulama.
Daha sonra, oda arkadaşım yepyeni Playstation'ı satın aldığında 1996'da aniden sona eren uzun bir yoksunluk aşamasını takip etti. Aniden her şey bitti mi? Zıpla ve Koş? ve Çöl Tilkisi? Crash Bandicoot? oturma odamızda atladı. O zamandan beri, binyılın başından beri ilk kişisel bilgisayarı aldım, bazı iyi ve kötü oyunları test ettim. Vicdanımla ve aynı zamanda? Counter-Strike? En azından bir baktım. Bugün bir şey oynarsam, genellikle iyi bir uçuş simülatörü veya Asphalt 8? Belli bir ironi yoktur, çünkü ne bir uçuşum ne de ehliyetim yok. O zaman bilgisayarda dur, yine de daha güvenli.
Bazen en iyi nişanlısı bile (kim en azından yaklaşımda burada kimi alıntı yaptığımı bilen, lütfen yorumlara yazın, bu bir sonraki seviyeye bonus puan kazandırır) ve ben de bilgisayarda bir şeyler yapalım. Evet, işe yarıyor. İkimiz de birçok bulmaca ve arama görüntüsü ya da “Bookworm” adlı bir kelime bulma oyununu çözmeniz gereken “gizli nesne oyunları” nı seviyoruz. Birlikte eğlenceli olmadığını düşünüyorsanız, bunu bir çift olarak deneyin.
Geçen gün bu konuya, metroda on yaşındaki bir çocuğun omzuna baktığımda geldim. Akıllı telefon ekranında dev bir kılıcı olan harap görünümlü bir figür, eşit derecede yıkıcı görünümlü harap bir şehirden geçiyordu, her saniye zombi çekiyordu (ölülerin kafaları kesilmeden önce?). Cihazdan kan dökülmemesine şaşırdım. 1973 ve siyah-beyaz 2D grafiklerdeki Noel mucizemi hakkında düşünmek zorunda kaldım ve bu zombilerin beni ve çocukluğumu geçtiğine sevindim. Ve aslında bilgisayar oyunlarının tehlikeleri hakkında bir şeyler yazmak ve ipuçlarını vermek istedim, ve? Oh, n'aber? Şimdi yeni edindiğim Jaguar'da bir tur atıyorum. Sanal, elbette.
